مقدمه:
طایفه در جامعه عشایری ایران عبارت از یک واحد اجتماعی_سیاسی متشکل از چند تیره عشایر است و در سلسله مراتب رده های ایلی،مهمترین و مشخص ترین رده به شمار می رود. در سلسله مراتب سازمان اجتماعی عشایر ایران،اکثر طوایف بین ایل و تیره قرار می گیرند اما طوایفی وجود دارند که به هیچ ایلی وابسته نبوده و طایفه مستقل نامیده می شوند.طایفه
نجمی نیز بر خلاف بسیاری از طوایف منطقه سیرجان یک طایفه مستقل به شمار می آید زیرا به ایل خاصی وابسته نمی باشد.از زمانی که طایفه نجمی زندگی عشایری داشتند سال های بسیاری گذشته است و بعد از آن یعنی تا قبل حدود سال ۱۳۵۰ خوش نشین در منطقه قهستان بودند.خوش نشین به کسانی گفته می شد که زمینی برای زراعت نداشتند و مشغول به کار های دیگر از جمله دامداری.نجاری.اهنگری و .... بودند و نجمی ها اغلب دامدار بوده که در قدیم مالدار نیز گفته می شدند.مناطق عشایری این طایفه در گذشته شامل ییلاق(منطقه سردسیر) در فصل گرما و قشلاق(منطقه گرمسیر) در فصل سرما ؛ منطقه سردسیر:ییلاق این طایفه مِهن در حدود منطقه کوهستانی گدار بود و در آنجا نیز املاکی را در اختیار دارند.برخی از روستا های مهن عبارتند از:ده بالا.کریکويیه.حمزه آقا.ابرجوییه و ....منطقه گرمسیر:قشلاق آن ها منطقه قهستان بوده و عمدتا در دو روستای اسحاق آباد و کورگاه ؛ زندگی عشایری را می گذراندند.شغل و پیشه:مردان طایفه نجمی در گذشته به سبب داشتن دام های فراوان به دامپروری و زن ها به قالی و گلیم بافی مشغول بودند ؛ بعدها نیز عده ای از مردم این طایفه به باغداری و کشاورزی روی آوردند و برخی به کاسبی و مغازه داری در سطح شهر و بازار ها مشغول شدند .لازم به ذکر است که عده ای از نجمی ها بین سال های قبل از ۱۳۰۰ تا ۱۳۲۰ قافله دار و تاجر بوده دیار قهستان (سیرجان)...
ادامه مطلبما را در سایت دیار قهستان (سیرجان) دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : ghahestansirjan بازدید : 20 تاريخ : پنجشنبه 7 ارديبهشت 1402 ساعت: 15:15